Menu
under construction
under construction
under construction
under construction

THE STRINGPOINT GROUP

’Ik hijs me in mijn lingerie op een barkruk’

Zaterdag

„Wat kijk je chagrijnig”, zegt de onbekende man. „Heb je het niet naar je zin?” Ik schud van nee en wil weglopen. Ik heb genoeg van al die hitsige kerels die maar één ding willen. Ik ga een taxi naar Rotterdam nemen en stap dan in mijn auto naar huis. Maar hij houdt me tegen. „Ik ben Ralph”, zegt hij. „Deze tent is van mijn broer. Ik ben er voor het eerst, maar het is niks voor mij.”

Ik weer hem af en zeg dat ik naar huis wil. Maar hij stelt voor één drankje aan de bar te doen. Hm, misschien willen Angela en Jack tegen die tijd dat het drankje op is, ook wel naar huis. Dat scheelt me weer taxikosten. Ik hijs me in mijn lingerie op een barkruk en voel me ongemakkelijk, zeker als ik hem wellustig naar mijn borsten zie staren.

„Dit is heel raar”, zeg ik, als ik een slok van mijn cola neem. Van weeromstuit kijk ik net zo brutaal terug. Hij heeft een goed lichaam. Niet zo gespierd als dat van Chris en wat minder slank dan dat van Mark, maar prima. Bovendien heeft hij prachtige staalblauwe ogen. Alleen dat gestaar vind ik minder. „Euh, vertel eens wat over jezelf”, vraag ik dan maar. „Wat doe je voor werk?”

„Nou, ik ben dus Ralph, 38 jaar, een gescheiden vader van twee zoontjes en in het dagelijks leven politieman. En wat doe jij?” Ik leg braaf uit dat ik bij een pr-bureau werk, een dochtertje van 2 heb en ja, wat moet ik over mijn liefdesleven vertellen? Dat ik al jaren een relatie met een getrouwde man heb, flirt met mijn baas en het laatst nog met de man van mijn zus heb gedaan?

„Weet je waar ik zin in heb”, hij buigt zich naar me toe. Ik haal mijn schouders op„Ik heb zin om je te beminnen.” Ik kijk hem fronsend aan. „Ik heb zin om je te laten gillen van genot”, gaat hij door. „Ik zou je willen verwennen terwijl iedereen ons kan zien.” Opgewonden kijkt hij me aan. Pfff. Hier heb ik helemaal geen zin in. Deze Ralph komt dus duidelijk voor hetzelfde als iedereen. Logisch ook wel.

Ik drink mijn cola op en zet het glas met een klap neer. „Ik ga er nu echt vandoor”, zeg ik en zonder op antwoord te wachten, laat ik me van mijn barkruk zakken en vertrek naar de kleedkamer. Maar net als ik de parenclub wil verlaten, staat hij me geheel aangekleed op te wachten. „Zal ik je naar je auto brengen”, stelt hij voor. „Of naar je huis? Of wil je misschien met mij mee?”

Mijn hemel, die vent heeft geen bord voor zijn kop, maar een hele plaat. „Nee”, snauw ik waarna hij me wanhopig aankijkt en vraagt of hij dan in elk geval mijn nummer mag. Om van hem af te zijn, krabbel ik een geheel verzonnen telefoonnummer op een bierviltje. Gelukkig, daar is de taxi al. Ben ik eindelijk van die vent af.

Maandag

Pas in de tweede helft van de middag verschijnt Chris op kantoor. Pauline heeft al de hele dag zitten kwelen hoe geweldig ze het met hem heeft gehad tijdens hun persreisje. Ik probeer uit te vinden of er iets tussen hen is gebeurd, maar ze doet daar nogal vaag over. Chris trekt zich terug in zijn kantoor en negeert ons eigenlijk allemaal. Als het uiteindelijk half 5 is, houd ik het niet meer en klop ik op zijn deur.

Ik wil vragen hoe het met hem gaat en of hij nog een leuke klus voor me heeft als mijn telefoon piept. Het is Mark. ’Schoonheid,’ appt hij. ’Hoe gaat het? Wanneer zien we elkaar weer?’ Geërgerd stop ik mijn telefoon in mijn zak. Maar dan piept mijn telefoon meerdere keren achter elkaar. Ik negeer het geluid gewoon.

Ik voel me een beetje opgelaten als ik naar Chris kijk. Zal ik zeggen dat ik op Schiphol was, maar dat ik naar huis ging toen ik zag dat hij zo innig deed met zijn collega Pauline? Maar net als ik mijn mond opendoe. Gaat mijn telefoon. Een onbekend nummer. „Neem maar op”, zegt Chris, terwijl hij lief naar me lacht. „Misschien is het wel een klant.”

„Hoi Laura”, zegt een mannenstem. „Je spreekt met Ralph. Je weet wel. Bruin haar, blauwe ogen, politieman. We hebben elkaar zaterdagavond in die club ontmoet. We hadden een leuke avond samen. Je gaf me een verkeerd telefoonnummer, maar ik heb je toch gevonden. Ik wil je graag weer terugzien. Wanneer kunnen we afspreken?”

Verstijfd hang ik op. „Verkeerd verbonden”, zeg ik tegen Chris, terwijl ik koortsachtig nadenk wat ik moet doen. Getver. Hoe komt die engerd nou aan mijn nummer? En hoe kom ik zo snel mogelijk van hem af?!

© The Stringpoint Group

 

bron: de Telegraaf

Abonneer je op onze nieuwsbrief

Abonneer

Account aanmaken

Door een account aan te maken in deze winkel kunt u het betalingsproces sneller doorlopen, meerdere adressen opslaan, bestellingen bekijken en volgen en meer.

Registreren

Recent toegevoegd

U heeft geen artikelen in uw winkelwagen

Totaal incl. btw:€0,00