Menu
under construction
under construction
under construction
under construction

THE STRINGPOINT GROUP

’Haar borsten drukken tegen de mijne’

Zaterdag

De voorbereidingen voor het feestje zijn in volle gang. Ik heb Ella bij Linda gebracht die vroeg of ik iets leuks ging doen. „Ik geef vanavond een feestje”, zeg ik eerlijk. „Jamie is jarig, het is zomer en bovendien... we mogen weer feestjes geven, want corona is voorbij!” Verbeeld ik het me nu of kijkt Linda teleurgesteld? Ze had toch niet verwacht dat ik haar uit zou nodigen?

"Corona is helemaal niet voorbij”, sneert Linda. „Sterker nog: het aantal besmettingen neemt weer toe en die deltavariant moet je ook niet onderschatten. Ik zou nog even wachten met het geven van feestjes. Of is iedereen al volledig gevaccineerd?” Dat is natuurlijk niet zo. Sterker nog, ik krijg over een uur pas mijn eerste prik. Gelukkig heeft Jamie een cateringbedrijf ingehuurd, want ik zou niet weten wanneer ik nog boodschappen zou moeten doen. Ik geef Ella een kus en ga er als een haas vandoor.

Als ik me ’s avonds aan het omkleden ben, gaat de bel. Het is Nina, de tegenspeelster van Jamie. De laatste keer dat ik haar zag, kregen we slaande ruzie dus ik ben een beetje op mijn hoede. Al vind ik het wel irritant dat ze zo vroeg is. „Dapper dat je dat durft, blote mouwen op jouw leeftijd”, sneert ze. Ik zwijg. Ze slaat haar armen om Jamie heen en geeft hem een knuffel. „Kaartjes voor Lowlands”, kirt ze. „Superleuk toch, om daar samen heen te gaan?”

Jamie bedankt haar vriendelijk en zegt dat hij graag naar Lowlands wil, maar niet zonder mij. Dus dat hij hoopt dat ze nog wat extra tickets kan regelen. Ik zwijg. Ik moet er niet aan denken om te gaan kamperen in Nederland en een heel weekend lang met Nina door te brengen. Maar daar denkt zij omgekeerd vast net zo over, dus hopelijk gaat het hele feest niet door.

Een paar uur later is Jamies hele huis vol. Er zijn ongeveer dertig vrienden van hem en inderdaad acht van mij. Mijn vrienden staan wat onwennig met elkaar te praten in de keuken, terwijl die van hem uit hun dak gaan op de dansvloer. Het feit dat we zo’n 10 jaar in leeftijd verschillen, is pijnlijk zichtbaar. „Wat kijk je chagrijnig”, zegt Jamie, die een kijkje in de keuken komt nemen. „Neem een pilletje, dan word je wat losser.”

Dat lijkt me niet slim. Ik voel me niet echt lekker na die vaccinatie. Mijn hoofd bonkt, ik ben doodmoe en al mijn spieren doen pijn. Bovendien vind ik pilletjes een beetje eng. Ik houd de boel graag onder controle. Ik voel me nerveus. Ik vertrouw die Nina voor geen cent en bovendien weet ik nog steeds niet of Mark komt. Ik denk het niet, maar je weet het maar nooit met hem. En hoe zal de avond dan verlopen?

Ik kijk naar Angela en glimlach naar haar. Wat is het toch een prachtige vrouw. Ze lacht terug en loopt naar me toe. „Zullen we even dansen?” Ik knik. Op de dansvloer slaat ze haar armen om me heen. Haar borsten drukken tegen de mijne. Ze laat haar handen over mijn billen glijden. „Ik heb zin in je”, lispelt ze. „Het is al veel te lang geleden.” Ze windt me op. Misschien wordt het toch nog een leuke avond.

Dan gaat de bel en voor ik het weet snelt Nina naar de voordeur en komt terug met Mark. De manier waarop ze naar hem kijkt, bevalt me helemaal niet. Hij loopt een beetje schutterig op me af en overhandigt me dan een doosje van een warenhuis. Er zitten een paar goudkleurige oorhangers in. Niet zo mooi en zeker niet zo duur als die van Josien. Maar daar zeg ik natuurlijk niks van.Angela trekt me weer terug de dansvloer op. „Ik heb zin om je te zoenen”, zegt ze. „Laat die kerels toch zitten. Ik ben veel leuker. Kunnen we niet even naar Jamies slaapkamer gaan?” Ik kijk om me heen. Jamie staat midden tussen zijn vrienden en vermaakt zich zo te zien opperbest. En Mark wordt geheel door Nina in beslag genomen. Waar ik niks van kan zeggen, want officieel is het uit tussen ons.

„Oké”, zeg ik tegen Angela. „Heel even dan.” Samen lopen we naar de slaapkamer, waar we elkaar hartstochtelijk beginnen te kussen. Ze heeft heerlijke lippen en een fantastische tong. We strelen elkaars borsten. Maar als ze verder wil gaan, houd ik haar tegen. Ik moet weten of het goed gaat binnen. Straks gaat die Nina mijn Mark nog versieren. „Ik ben de gastvrouw, ik kan niet zo lang wegblijven”, verklaar ik.Ik geef Angela nog een zoen, werk mijn make-up bij en ga de woonkamer weer in. „Wie wil er nog wat drinken”, roep ik en kijk rond. De dansvloer staat inmiddels vol en gelukkig begint het gezelschap wat meer te mengen. De ogen van Jamie staan lodderig. Wat heeft hij inmiddels op? Eigenlijk mis ik alleen Mark en Nina. Waar zouden ze zijn? Ik kijk in de keuken. Ik loop naar boven, het dakterras op. Niemand. Tegen beter weten in kijk ik ook nog in de slaapkamer, maar ook daar zijn ze niet.

„Mark”, roep ik. „Mark, Nina, waar zijn jullie?” En dan raak ik in paniek. Ze zijn allebei weg. Mijn minnaar is ervandoor met een andere vrouw. Een piepjonge, bloedmooie en gevaarlijke vrouw. Oh, God. Ik moet ze tegenhouden. Maar hoe pak ik dat aan?

© The Stringpoint Group

 

bron: de Telegraaf

 

Abonneer je op onze nieuwsbrief

Abonneer

Account aanmaken

Door een account aan te maken in deze winkel kunt u het betalingsproces sneller doorlopen, meerdere adressen opslaan, bestellingen bekijken en volgen en meer.

Registreren

Recent toegevoegd

U heeft geen artikelen in uw winkelwagen

Totaal incl. btw:€0,00