THE STRINGPOINT GROUP

’Ik heb zin om zijn doktershanden over mijn lichaam te laten dwalen’

Zaterdag

Mijn hart bonst. Luca snurkt. Er steken een paar briefjes van honderd euro uit zijn portemonnee. Dat geld kan hij vast makkelijk missen als hij zich zo’n dure hotelkamer kan veroorloven. Ik steek mijn hand uit. Het zijn wel acht briefjes! Ik tel er vijf af en stop ze in mijn tas. Maar op het moment dat ik mijn schoenen aantrek, doet Luca zijn ogen open. „Hé. Waar ga je naartoe?” Ik leg hem uit dat ik naar huis moet, omdat mijn vriendin Angela bij me logeert.

„Maar je kan toch niet zomaar weggaan? Ik ben hier nog de hele week. Geef je op je minst je telefoonnummer!” Omdat zijn geld in mijn tas brandt, krabbel ik het op een papiertje en snel de hotelkamer uit, terwijl ik ondertussen met Angela aan het appen ben om te vragen waar ze uithangt. Die blijkt met een groep andere Italianen in het casino rond te hangen en vraagt hoe ik het heb gehad.

„Alle clichés over Italiaanse mannen zijn waar”, app ik terug. „Vurig en onvermoeibaar in bed. Dat maakte zijn kleine piemel meer dan goed. Zal ik je oppikken met de Uber? Dan vertel ik je daarna alles.”

Maandag

Vandaag ben ik dan echt jarig. Hashtag zin in. Er komt niemand langs, Mark kan niet bij zijn gezin weg en op kantoor is de sfeer om te snijden. Op de crèche overhandigt een leidster me een tekening die Ella heeft gemaakt. De tranen springen me in de ogen. Zo lief dat zij daaraan hebben gedacht! Ik haal een taartje bij de banketbakker en betaal die met een schuldgevoel van één van de briefjes van 100 die ik van Luca heb gestolen.

„Ik geen taart, dank je”, zegt Pauline afgemeten terwijl ze over haar niet aanwezige heupen strijkt. „Ik ben deze zomer kílo’s aangekomen. Hoe oud ben je eigenlijk geworden? Oh, 34 pas? Ik had je minstens 38 geschat. Je ziet er véél ouder uit.” Ze kijkt me indringend aan. „Heb je trouwens iets aan je lippen laten doen? Ze lijken ineens zo nep.” Ik heb zin om de taart in haar gezicht te smijten, maar ik houd me in. Ik kan en mag mijn baan niet verliezen tot ik iets anders heb.

Chris feliciteert me in zijn kamer met twee zoenen op mijn wang en één op mijn mond. Hij overhandigt me een kookboek. Hij zegt: „Ondanks je vergevorderde leeftijd vind ik je nog steeds waanzinnig sexy. En ik hoop dat je een keer iets lekkers voor me maakt.” Hij lacht ondeugend. „Een van de vele lekkere dingen die ik met je zou willen doen.” Het irriteert me. Hij blijft wel mijn baas en dit voelt ongepast. Dus ik loop weg. Ondertussen blijft Luca me appen wanneer we elkaar kunnen zien. Hem negeer ik. Zou hij dat geld nu echt helemaal niet missen?

Als Ella ’s avonds na het eten van de feestelijke maaltijd – een pizza – in bed ligt, overvalt me een gevoel van eenzaamheid. Dit is echt de treurigste verjaardag ooit. Ik heb niet eens een cadeautje van Mark gekregen en mijn moeder en zus hebben helemaal niks van zich laten horen. Dan krijg ik een appje van mijn zwager Maarten. „Hé, schone zus. Gefeliciteerd! Ben je het lekker aan het vieren?”

Ineens overvalt me een gevoel van woede. Maarten zoende míj. Frederique was toen al bij hem weg. Het is echt belachelijk dat ze zo boos op me is, terwijl ik er niks aan kan doen. Dus in een opwelling app ik terug dat ik helemaal alleen thuis ben en vraag of hij zin heeft om langs te komen. „Ik spring meteen in de auto”, appt hij terug. Even voel ik me schuldig, maar dat duw ik weg. Ik heb helemaal niks met het huwelijk van mijn zus en haar man te maken.

De bel gaat. Maarten staat voor de deur. Hij heeft zijn doktersjas nog aan en ziet er belachelijk sexy uit. „Gefeliciteerd nogmaals”, zegt hij en overhandigt me een boeket rozen. „Het zijn er 34, net als jij.” Ze zijn waanzinnig mooi en ik zet ze meteen in een vaas. Even voel ik een steek in mijn borst. Waarom geeft Mark me niet dit soort dingen? Hij kijkt naar de lege pizzadoos. „Jammer dat ik je niet mee uit eten kan nemen voor je verjaardag. Maar ja, dan moeten we het maar op een andere manier vieren.”

Hij komt naast me op de bank zitten. Hij ruikt waanzinnig lekker en ik heb zin om zijn doktershanden over mijn hele lichaam te laten dwalen. Ik kijk naar zijn spijkerbroek waarin zich een enorme bobbel aftekent. Pfff, mijn zwager vindt mij net zo opwindend als ik hem. Toch twijfel ik. Als ik nu met mijn zwager naar bed ga, komt het nooit meer goed tussen mijn zus en mij. Ik staar naar Maartens sexy lippen. Ze komen steeds dichterbij.

Dan gaat de bel weer. Ik kijk uit het raam. Shit. Mijn moeder en mijn zus staan voor de deur! En ze lijken een enorm cadeau bij zich te dragen. Wat moet ik doen?

© The Stringpoint Group

bron: de Telegraaf