’Zijn ogen glijden voortdurend naar mijn borsten’
Zondag
Op blote voeten sluip ik naar boven en sluit me weer op in de slaapkamer. Mijn hart bonkt. Wie zou dat zijn? Misschien heeft Mark nóg wel een minnares waar ik helemaal niks van weet. Nee, dat kan niet. Die zou toch geen sleutel hebben van hun huis? Ik besluit het bed nog maar eens te verschonen voor Josien thuis komt. Gelukkig hoor ik even later weer een sleutel en de stem van Mark: „Mam. Wat doe jij hier?!”
Marks moeder verontschuldigt zich, zegt dat ze wist dat hij dit weekend alleen was en zich afvroeg of hij gezelschap kon gebruiken. „Ik wil niet dat je zomaar langskomt, mam”, zegt Mark knorrig. „Je hebt die sleutel gekregen om op de kinderen te passen, niet om zomaar ongevraagd binnen te komen vallen. Doei!”
Ik hoor zijn moeder nog wat protesteren en ondanks het feit dat ik het met hem eens ben dat moeders niet ongevraagd moeten langskomen, voel ik toch medelijden met haar. Even later is Mark boven, met croissantjes en verse koffie. Ik kijk naar het pas verschoonde dekbed en stel Mark voor het toch beneden op te gaan eten. Maar als we samen in de keuken staan, heb ik toch meer zin seks dan in eten.
Ik ga wijdbeens op het aanrecht zitten, trek hem naar me toe en even later zitten we als tieners te tongen. Het idee dat zijn vrouw hier vanavond weer staat te koken, windt me op. Misschien komt ze wel iets eerder thuis. Straks ziet ze nog hoe ik genomen word door haar man. Maar helaas. Hoewel we een heerlijk snelle vrijpartij op het aanrecht hebben, worden we niet betrapt.
Maandag
Mark appt me dat hij het weekend heel gezellig vond en dat zowel Josien als de meisjes grieperig zijn, dus dat ze nog een paar dagen bij de moeder van Josien blijven. Hij vraagt of ik vanavond weer naar hem toe kom. Huh? Hij weet toch dat ik een dochter heb? Die kan ik echt niet zomaar overal stallen. Ik antwoord hem korzelig en ga dan weer verder met mijn pitch voor de Spaanse wijnleverancier.
Donderdag
Chris roept me zijn kantoor binnen. „Het spijt me”, zegt hij. Je hebt een goede pitch bedacht, maar ik vond het idee van Pauline nog net iets beter. Jij richt je alleen op de pers en influencers, maar Pauline heeft de wijnimporteurs er ook in betrokken en die zijn natuurlijk onontbeerlijk. „Hé, kijk niet zo sip. We gaan vanavond even met z’n allen ergens borrelen. En als jij Pauline nu assisteert, leer je daarvan voor een volgende keer.”
Als we ’s avonds in een volle Utrechtse kroeg staan, voel ik me weer wat beter. Pauline is duidelijk opgelucht dat zij de pitch gewonnen heeft en doet aardiger dan ooit. Ik zie dat Chris steeds naar me kijkt. Zijn ogen glijden voortdurend naar mijn borsten en demonstratief knoop ik mijn bloesje nog net iets verder open. Dan vraagt hij of ik even mee naar buiten ga.
Achter de kroeg is een klein terras dat nu ongebruikt is. Er staan stapels kratten en een paar tafeltjes en stoelen. „Heb je het koud”, vraagt Chris. „Zal ik je even opwarmen?” Zonder iets te vragen duwt hij me tegen de muur. Hij kust me gretig en ik voel zijn tong mijn mond binnenglijden. Zijn handen komen onder mijn bloesje en hij streelt mijn tepels. „Ik heb zin in je”, kreunt hij.
Dan piept mijn telefoon en kom ik tot bezinning. Ik sta te tongen met mijn baas terwijl iedereen het kan zien. De verstandhouding met mijn collega’s werd net weer iets beter. Zij zouden het echt onacceptabel vinden als ik iets met hem begin. Bovendien ben ik nu weer met Mark. Aan de andere kant is die getrouwd en is Chris vrijgezel. „Ik ga naar binnen”, zeg ik tegen Chris. „Het is echt te koud hier.”
Hij pakt mijn arm vast. „Ik weet dat het onverstandig is, maar ik vind je zo leuk, Laura”, zegt hij. „Zeker nu ik weet dat je een punt achter je verhouding met die getrouwde kerel hebt gezet. Zal ik vannacht met je mee naar huis gaan?” Zijn ogen staan donker van verlangen en ik voel vlinders in mijn buik. Wat zal ik doen?
Ik zeg tegen Chris dat ik naar het toilet moet. Als ik op de wc zit, haal ik mijn telefoon uit mijn tas. Het is een berichtje van Mark. ’Josien is thuis en ziet dat het bed twee keer is verschoond. En dat doe ik dus nooit. Ze is in alle staten van kwaadheid en zegt dat ik vanavond maar ergens anders moet gaan slapen. Ben jij thuis? Kan ik misschien bij jou terecht?!’
© The Stringpoint Group
bron: de Telegraaf
Door een account aan te maken in deze winkel kunt u het betalingsproces sneller doorlopen, meerdere adressen opslaan, bestellingen bekijken en volgen en meer.
RegistrerenU heeft geen artikelen in uw winkelwagen