THE STRINGPOINT GROUP

’Het voelt fout en opwindend tegelijk’

Zaterdag

Het is lang geleden dat ik in het huis van Mark en Josien was en ik voel me een beetje ongemakkelijk als ik erheen fiets. Het is prachtig weer, moeten we ons nu in zijn huis opsluiten omdat de buren ons anders kunnen zien? En waarom kunnen we trouwens niet in mijn huis gaan zitten?

Maar als ik Mark in de tuin zie zitten, weet ik het antwoord. Dit is natuurlijk een veel betere plek voor de wijnproeverij. En op mijn vraag over nieuwsgierige buren, antwoordt hij dat er aan de linkerkant een expatgezin uit India en aan de rechterkant vier studenten wonen. „Die houden zich er echt niet mee bezig wie er bij mij op bezoek komt, liefje. Glaasje wijn?”

Een paar glazen wijn later verkassen we naar binnen. Ik weet inmiddels allang niet meer het verschil tussen een druif uit de Loire of uit de Bourgogne en dat terwijl ik een pitch moet doen over wijnen uit Spanje. Maar goed, dat komt volgende week wel. Nu wil ik alleen van Mark genieten. Ik kijk het smaakvol ingerichte huis rond. Als ik hier zou wonen zou ik het wel wat moderniseren, maar ik zie mezelf best tussen deze meubels. Zou Ella het met zijn dochters kunnen vinden?

„Misschien moeten we het bed nog even verschonen”, zegt Mark. „Alleen weet ik eh, niet zo goed hoe dat moet.” Ik probeer mijn ergernis te verbergen. Als we ooit gaan samenwonen, kan ik het hem alsnog leren. Ik heb geen zin om tussen de lakens te liggen waar Josien in heeft liggen slapen dus ik doe het wel. Heel even twijfel ik of ik niet gewoon naar huis moet gaan. Chris zou het zo fout vinden dat ik hier ben. En dat is het natuurlijk ook.

Maar dan kijk ik naar Mark die op de rand van het bed is gaan zitten. „Ik weet wat je denkt”, zegt hij. „Je twijfelt of je wel seks wil hebben in het bed van mij en mijn vrouw. Maar ik vind dat juist spannend. En je weet dat wij hier alleen maar in slapen he? Josien heeft al jaren geen zin meer in mij.” Hij grijpt me beet en knoopt mijn bloesje en beha los. „Je borsten zijn perfect”, zucht hij, terwijl hij aan mijn tepel likt.

Ik ontdoe me snel van mijn spijkerbroek en slipje, zodat ik poedelnaakt voor hem sta. Hij doet hetzelfde. Dan laat ik me langzaam op zijn schoot zakken. Het voelt fout en opwindend tegelijk. Hoe zou zijn vrouw reageren als ze wist dat ik haar man in haar bed beminde? Dan kan ik nergens meer aan denken. Traag duwt hij zich bij mij naar binnen. En heel langzaam, komen we bijna schommelend samen tot een hoogtepunt.

Zondag

Even weet ik niet waar ik ben als ik ’s morgens mijn ogen opendoe. O ja, in het bed van Mark en Josien. Ik kus Mark tot hij wakker wordt. „Schoonheid”, zegt hij als hij zijn ogen opendoet. „Oef, ik voel die wijn van gisteravond wel, jij niet? Ik ga even douchen en dan verse broodjes halen. Zet jij intussen koffie?”

Hm, nu merk ik wel dat Mark een dagje ouder wordt. Waar ik alweer zin heb in een uitgebreide vrijpartij, staat zijn hoofd daar blijkbaar nu helemaal niet naar. Ik twijfel of ik mijn sporen zal nalaten in de slaapkamer. Wil ik dat Josien weet dat ik hier was of niet? Ik kan natuurlijk mijn slipje tussen haar ondergoed leggen of zo. Ik rommel tussen haar kleren. Er is niets dat ik zou willen hebben, bovendien heeft ze een heel andere maat dan ik.

Ik kijk naar haar sieraden. Die zijn wel mooi. Het zijn er ontzettend veel. Ik heb natuurlijk al eens een paar oorbellen van haar gestolen. Misschien zit er nog iets bij wat ze niet meteen zal missen? Ik vind het wel ontzettend oneerlijk dat zij zo veel dure spulletjes heeft en ik bijna niks. Ik rommel nog wat verder. Een pot nog ongebruikte nachtcrème van Chanel. Die wil ik echt heel graag.

Net op het moment dat ik de pot in mijn tas stop, hoor ik de sleutel in het slot van de voordeur. Shit, ik ben nog niet eens aangekleed. Ik grijp een T-shirt van Mark en loop blootvoets de trap af om snel koffie te gaan maken. Maar dan hoor ik een onbekende vrouwenstem. „Hallo?! Is daar iemand?” O, hemel. Wie is dit nu weer?

© The Stringpoint Group

bron: de Telegraaf