’Je bent dan wel veertig jaar oud, toch voel je je nog vaak stout,’ leest Maarten. En dan begint hij gelukkig snel te improviseren: ’Maar gelukkig ben je met Frederique getrouwd. Jij hoeft je met haar nooit te vervelen en dit cadeau hoef je niet met haar te delen.’ Opgelucht haal ik adem als hij dan de nieuwe versie van ’30 Seconds’ tevoorschijn haalt, mijn zus een zoen geeft en zegt dat hij dit spel zeker wel met haar wil delen.
Als ik aan het eind van de avond de glazen sta om te spoelen, komt Maarten achter me staan. Hij pakt me bij mijn schouders en probeert me in mijn nek te zoenen. „Zie je wel dat je me leuk vindt”, lispelt hij. „Wanneer spreken we weer af?” Ik ruk me los, maar net als ik iets wil zeggen, komt Frederique binnen.
„De volgende festiviteiten zijn natuurlijk kerst en oud en nieuw”, zegt ze enthousiast. „Zullen we tweede kerstdag bij mamma vieren en dan allemaal iets maken? En dan oud en nieuw bij jou, Laura?” Néé. Dat betekent dat ik nog twee avonden mooi weer moet zitten spelen met mijn familie en Maartens insinuerende opmerkingen moet tolereren. Ik mompel dat ik met oud en nieuw al andere plannen heb. Dat vind ik sowieso geen feest om met je familie te vieren.
Vrijdag
Ella is het hele weekend bij Linda en ik ben alleen thuis. Ik heb nergens zin in. Ik mis Mark, ik mis Mark, ik mis Mark. Ik wil hem zien. Ik kan wel uren rondhangen op datingsites, maar er is maar één iemand die ik wil. En dan piept mijn telefoon. Even hoop ik op een wonder, maar het is Remko. Betrouwbare Remko. Saaie Remko. Hij vraagt of ik vanavond wat te doen heb en of ik anders bij hem wil komen eten.
Remko heeft een fantastische vegetarische curry klaargemaakt. Hij schenkt er een mooie, rode wijn bij. Als we zijn uitgegeten, komt hij naast me op de bank zitten. „Ik vond het heel fijn met je vorige week”, zegt hij. „Ik ben al zo lang verliefd op je. Je donkere haar, je ogen, je prachtige lichaam, je bent geen moment uit mijn gedachten. Ik hoor natuurlijk vaak van Fleur hoe lastig je het hebt. Ik zou je zo graag willen helpen, met alles.”
Zijn adem stokt even en dan gaat hij door. „Ik kan je alles geven wat je wilt. Je helpen met je eigen bedrijf en met de zorg voor Ella. Ik zou nog wel een kindje met je willen, dat sprekend op je lijkt. Ik weet dat ik niet zo spannend ben als die getrouwde vriend van je, maar we zouden het een kans kunnen geven. Toch?”
Remko zwijgt en kijkt me verwachtingsvol aan. Misschien heeft hij gelijk. Ik val al mijn leven lang op foute mannen. Stel dat ik nu eens een normale relatie aan zou gaan? Op zaterdag samen naar het tuincentrum, op zondag wandelen in het bos en in de zomer samen naar de camping. En een tweede kindje, die wens heb ik natuurlijk al heel lang. Ik lach naar hem en zeg: „Oké. Laten we elkaar beter leren kennen.”
Zaterdag
Ik ben niet blijven slapen, want dan gaat het me een beetje té snel, maar we hebben wel afgesproken vanavond bij mij thuis een film te gaan kijken. Ik heb een leren jurkje en een paar pumps aangetrokken. Ik zet wat hapjes en drankjes neer. „Wat een opwindende jurk heb je aan”, zegt Remko. Hij schraapt zijn keel en zegt: „Ik vind het spannend als een vrouw de baas over mij speelt.”
Ik ga op zijn schoot zitten, knabbel aan zijn oor en in zijn nek. Dan vraag ik: „Dus dan doe jij alles wat ik zeg?” Remko knikt. Ik maak de riem los uit zijn broek en bind die om zijn polsen. „Ga jij mij compleet gehoorzamen?” Remko knikt weer en kreunt. Ik vind dit wel grappig. En Remko kust me gretiger dan hij ooit heeft gedaan.
Dinsdag
Tijdens het bekijken van de persconferentie wordt het me duidelijk dat het geen hele leuke kerst gaat worden. Ik heb nog steeds niks van Mark gehoord en ik weiger deze keer het initiatief te nemen. Op kerstavond zit ik alleen, eerste kerstdag ben ik met Ella en op tweede kerstdag moet ik dus wéér mijn hitsige zwager van me afhouden.
In een opwelling bel ik Remko. „Hoi! Heb je wat te doen op tweede kerstdag? En zo nee, wil je dan met me naar het familie kerstdiner?” Ik probeer mijn twijfels te negeren. Remko is de broer van mijn beste vriendin. Ik voel niks voor hem. En toch doe ik alsof hij mijn vriendje is.
© The Stringpoint Group
bron: de Telegraaf