THE STRINGPOINT GROUP

„Dat is waar”, zegt Mark. „Maar nu vraag ik toestemming of ik je mag kussen.” Hij voegt de daad bij het woord en kust me terwijl hij mijn jurkje los ritst. Daarna doet hij mijn beha, pumps en slipje uit. Even later sta ik poedelnaakt voor hem. „En ik vraag toestemming of ik je mag bevoelen.” Hij steekt twee vingers in me. „Mooi. Zacht en nat, precies zoals ik het graag wil.”

„Vind je dit lekker?” Met omfloerste blik staart hij me aan. „Spreid je benen, zodat ik je goed kan zien. Leg je voeten maar op mijn schouders.” Ik voel me ontzettend kwetsbaar, maar vind het ook spannend. „Ik wil dat je voor me klaarkomt”, zegt hij. Met zijn duim streelt hij mijn clitoris en beweegt zijn vingers net zo lang tot ik het uitgil.

Als het later buiten helemaal donker is, merk ik dat ik trek heb en ik vraag hem of we alsnog ergens een hapje gaan eten. Mark kijkt op zijn horloge en schudt spijtig zijn hoofd. „Sorry lieverd, ik moet naar huis. Maar ik ga volgende week een paar dagen voor het werk naar Parijs. Misschien heb je zin om mee te gaan? Of is dat lastig met Ella en met je werk?

”Mijn hart maakt een sprongetje. Toen ik nog Marks secretaresse was, ging ik vaak met hem mee op reis, maar de laatste jaren is dat er niet echt van gekomen. Ik zou dolgraag een paar dagen met hem op stap willen. Maar hoe doe ik dat dan met Ella? Mijn moeder zit niet te wachten op logeerpartijen. Linda wel, maar ik wil eigenlijk voorkomen dat Ella zich te veel aan Linda hecht. Aan de andere kant krijg ik natuurlijk maar zelden de kans om Mark een paar dagen achter elkaar te zien.

Met gemengde gevoelens bel ik bij Linda aan. Eindelijk zie ik Ella weer en toch moet ik aan Linda vragen of ze mijn dochter binnenkort weer een paar dagen achter elkaar kan hebben. Linda doet open en zegt: „Kijk…..” En wat zie ik: Ella loopt! Dat mocht zo langzamerhand ook wel, want ze is inmiddels 17 maanden. Apetrots ben ik op haar en probeer te negeren dat ik die eerste stapjes dus heb gemist. Ik ga op mijn hurken zitten en strek mijn armen uit.

Maar Ella wil niets van mij weten. Ze verschuilt zich achter Linda’s been en steekt haar armpjes omhoog. Dat doet pijn. Linda pakt haar op. Ik wil Ella uit Linda’s handen trekken, maar Ella kijkt mij niet aan. Stralend lacht ze naar Linda. En dan hoor ik het. „Mama”, zegt mijn kind tegen Linda. En dan nog veel duidelijker: mama!”