THE STRINGPOINT GROUP

Ik voel de vingers van mijn zwager onder mijn rokje glijden

Donderdag

„Dus jij maakt je zorgen over het feit dat mama zoveel tijd doorbrengt met jouw baas”, zegt Fréderique. „Laat haar toch. Misschien zijn ze wel verliefd. En ja, ik weet dat hij getrouwd is, maar dat aspect heeft jou ook nooit tegengehouden om een relatie met iemand te beginnen toch?” Ik kijk naar mijn zwager en voel mijn wangen kleuren. Ik kan het me gewoon niet voorstellen. Nou ja, misschien wel dat mijn moeder op hem valt, maar andersom? Jos is 10 jaar jonger dan zij. Ik denk eigenlijk nog steeds dat hij achter haar geld aanzit. Ik weet niet goed wat ik moet doen. Ik wil mijn baan niet weer kwijtraken.

Ik erger me aan haar. Ze doet altijd zo betweterig. Echt een oudere zus. „Ik ga een rondje hardlopen”, zeg ik. Want hoe vervelend ze ook is, ze kan wel fantastisch koken. Ik denk dat ik al minstens twee kilo ben aangekomen deze week. Even later ben ik in de duinen. Het zweet breekt me uit en ik hijg als een malle. Dit is toch wel iets heel anders dan een rondje Vondelpark. En dan hoor ik ineens rennende voetstappen achter me. Mijn zwager.

„Ik vond het een goed idee van je om te gaan hardlopen”, zegt hij. „Maar ik heb eigenlijk zin in iets anders. Hij slaat zijn armen om me heen en geeft me een hartstochtelijke zoen waarbij onze tongen om elkaar heen draaien. Even geef ik er aan toe, maar dan doe ik toch een stap achteruit. Hij lacht. „Eén onschuldig kusje kan echt geen kwaad. Dat vindt Fréderique heus niet erg.” Hm, dat betwijfel ik.

„Goede vrienden van mij hebben een open relatie”, zeg ik. „Zou dat niet iets voor jou zijn? Volgens mij ben jij ook best polyamoreus.” Zoals zoveel mannen die ik ken. Ik vraag me zelfs af of, als de wereld alleen uit mannen zou bestaan, monogamie ook de heersende norm zou zijn. Hm, misschien toch wel. In de meeste landen waar alleen mannen de baas zijn, mogen vrouwen tenslotte ook niks met andere mannen doen. Maarten lacht en zegt dat ik de enige andere vrouw in zijn leven ben waar hij aandacht aan besteedt. Ik geloof er niks van.

Zaterdag

Helaas zit de vakantie er weer op. Gelukkig hoef ik niet met de fiets en de trein naar huis, want mijn neefje David biedt aan om dit te doen. Hij vindt het wel een avontuur. Dus stap ik in de auto van mijn zus. Fréderique rijdt en Dewi, mijn nichtje, nestelt zich naast haar, omdat ze anders misselijk wordt. Ik beland met Maarten op de achterbank. Het is warm buiten. Ik draag een kort rokje. Maar als ik de begerige blikken van Maarten zie, krijg ik daar meteen spijt van.

Maarten heeft een blikje cola in zijn hand. Iedere keer als hij een slok neemt, strijkt zijn hand langs mijn blote been. En dan voel ik ineens de vingers van mijn zwager onder mijn rokje glijden. Ik ga verzitten en werp hem een woedende blik toe. Het liefst zou ik hem een klap geven. Hoe haalt hij het in zijn hoofd? Ik heb net een gratis vakantie van mijn zus achter de rug. Maar ik wil natuurlijk niet dat zij iets merkt. Maarten lacht en knipoogt. Ik draai me van hem af, doe mijn oortjes in en zet dan een podcast op.

Maandag

Ik heb besloten om met Jos te gaan praten over zijn relatie met mijn moeder die me toch een beetje dwars zit. Ik bedoel: of hij nu achter haar geld of achter haarzelf aanzit, het deugt allebei niet. Dus ik vraag of hij even tijd heeft om met me te praten. Even later zit ik tegenover hem. „Fijn dat je even tijd hebt, want ik wilde ook een gesprek met jou.” Oh jee. De afgelopen jaren betekenden dit soort gesprekken weinig goeds. Vaak kreeg ik kritiek op mijn functioneren en werd dit uiteindelijk gevolgd door een ontslag. Ik zet me dus schrap.

Terwijl ik in mijn hoofd bedenk hoe ik tegen hem moet zeggen dat ik me zorgen maak over zijn relatie met mijn moeder, kijkt Jos me stralend aan. „Laura. Ik ben enorm tevreden over je. Je werkt hard, al het personeel is dol op je en je bent een visitekaartje voor mijn bedrijf. Sterker nog: ik heb besloten je te bevorderen tot bedrijfsleider. Dat betekent dat je én een salarisverhoging én een vast contract krijgt. Nou. Wat vind je ervan?”

Ik ben met stomheid geslagen. Ik word niet ontslagen, maar ik krijg een betere baan. En nog een salarisverhoging ook. Zal ik nu nog over mijn moeder beginnen of niet?!

© The Stringpoint Group

bron: de Telegraaf