’Zijn vingers glijden midden in het restaurant bij mij naar binnen’
Vrijdag
Ik huil en schreeuw van woede en paniek. Ik snap dat Mark naar zijn dochter wil die blijkbaar als gevolg van comazuipen in het ziekenhuis in beland, maar dat hij mij dan gewoon meteen vergeet, doet oprecht pijn. Dan hoor ik ineens snelle hakken klikken. De voetstappen komen dichterbij. Ik schaam me rot. Lig ik daar halfnaakt en vastgebonden aan het bureau van de baas. Wat zal die vrouw wel niet van me denken? En dan komt een heel bekend iemand de kamer in. Fleur!
Fleur was jarenlang mijn beste vriendin. Maar toen ze zelf ook moeder werd, groeiden we uit elkaar. En zeker toen ze stopte met werken en we steeds minder begrip voor elkaars situatie kregen. Maar nu ben ik dolblij haar te zien. „Wat doe je hier”, vraagt ze als ik mezelf heb gefatsoeneerd. „Ik dacht dat je een vriend had?” Ik leg uit dat die relatie inmiddels is verbroken. Fleur vertelt dat weer ze twee dagen per week voor Mark werkt. „Vergeet die man, Laura”, zegt ze. „Hij verslijt aan de lopende band minnaressen en hij behandelt zijn eigen vrouw als een voetveeg.”
„Dit was eenmalig”, lieg ik. „Ik had gewoon zin in een potje goede seks. Eigenlijk heb ik nu een oogje op mijn huidige baas Jos. Maar ja, ook die is getrouwd. Blijkbaar heb ik een antenne voor foute mannen.” Fleur lacht, maar ik zie de afkeuring in haar ogen. Ik schaam me weer. Komt het ooit weer goed tussen ons ? Ik zeg: „Laten we binnenkort iets in de stad gaan drinken. Of een playdate met de kinderen in het Vondelpark doen. Ik app je!” We geven elkaar een knuffel en ik stap vertwijfeld op mijn fiets. Ze gaf niet eens antwoord. Zal het ooit weer goed tussen ons komen?
Woensdag
Ik ga een kopje koffie bij mijn moeder drinken. We klagen over het slechte zomerweer. Ik vraag haar of ze nog met vakantie gaat en of ze mijn zus Frederique gaat opzoeken die de hele maand augustus een huis op Vlieland heeft gehuurd. „Nee hoor”, zegt mijn moeder. „Jos en ik maken zulke fijne vorderingen. We maken bijna elke dag een lange wandelingen en ik voer zijn oefeningen trouw uit.” Ze kijkt er zo gelukzalig bij dat ik bijna denk dat ze verliefd op hem is. Maar nee, dat kan niet. Ze is veel te oud voor hem.
Donderdag
Het is heel rustig op de sportschool. Je kunt merken dat het vakantie is. Ik kijk naar Jos die iemand een apparaat uitlegt. Hij ziet er fantastisch uit. Zijn grijsblonde haar zit perfect in model en als hij lacht zie je hoe mooi zijn kaarsrechte tanden zijn. En dan die spieren… ik heb superveel zin om hem aan te raken en te kijken of zijn kontje net zo strak is als ik vermoed. Maar ja, dat kan niet. Jos is niet alleen mijn baas, hij is ook getrouwd en duidelijk totaal niet geïnteresseerd.
Mijn telefoon piept. Het is Mark. ’Schoonheid. Sorry dat ik niks meer van me heb laten horen. We gaan morgen met vakantie. Zal ik nog even langskomen vanavond?’ Ik twijfel. Hij heeft me vorige week tenslotte behoorlijk laten zitten. En ik moet een oppas regelen. Ik app mijn moeder of zij kan komen, maar die appt meteen terug dat ze niet kan. Huh? Mijn moeder heeft niet echt een druk sociaal leven. Gelukkig kan Ella altijd bij Linda terecht.
Zodra Mark voor de deur staat, voel ik de verontwaardiging weer opkomen. Het feit dat hij me zomaar vastgebonden op tafel had laten liggen, afschuwelijk. Maar hij duwt me gewoon opzij en stapt naar binnen. Ik stap opzij. „Ik heb geen zin in seks, sorry”, zeg ik. „Je hebt me gewoon laten liggen vorige week. Ik ben eigenlijk heel kwaad op je. Ik ben geen pop die je maar kunt gebruiken als jij dat wil.”
„Goed”, zegt Mark kalm. „Heb je al gegeten? Nee? Dan gaan we naar een restaurant.” Hij houdt de deur voor me open en ik loop gehoorzaam achter hem aan naar beneden. Ik heb wel zin om uit eten te gaan, dat is echt al een hele tijd geleden. We stappen in de auto en we rijden naar het Hilton. Daar regelt hij een tafeltje in een hoek en bestelt een dure fles wijn. Hij streelt mijn knie. „Je mist wel wat vanavond”, zegt hij. „Je weet hoe geweldig ik ben in bed.”
We bestellen eten en even later staan de wijn en een mandje brood op tafel. Mark streelt mijn knie. „Sorry”, zegt hij. „Ik maak me gewoon heel veel zorgen over mijn dochter. Ze spijbelt, ze blowt en ze heeft een veel oudere vriend.” Ik knik. Isa past vaak bij me op. Ik weet er alles van. Zijn hand beroert mijn slipje. Dan glijden zijn vingers midden in het restaurant bij mij naar binnen. Mijn adem stokt. Dit is echt heel lekker.
„Ik wil je het liefst hier ter plekke laten klaarkomen”, zegt hij. „Ik vind het superspannend als iedereen ons kan zien.„ Maar dat lijkt me toch geen goed idee. Laten we een rustig plekje opzoeken.” We lopen naar het invalidentoilet. Ik draai de deur op slot en ga tegen de muur staan. Hij gaat op zijn knieën zitten, trekt mijn slipje uit en stopt zijn hoofd tussen mijn dijen. Ik moet mijn best doen om het niet uit te schreeuwen, zo lekker is het.
Als we even later weer terug in het restaurant zijn, zegt hij: „Ik heb je gemist, Laura. Nu we hier weer samen zitten, besef ik pas hoe erg. Ik wil je terug. Wil je alsjeblieft mijn minnares weer zijn?”
© The Stringpoint Group
bron: de Telegraaf
Door een account aan te maken in deze winkel kunt u het betalingsproces sneller doorlopen, meerdere adressen opslaan, bestellingen bekijken en volgen en meer.
RegistrerenU heeft geen artikelen in uw winkelwagen