’Zijn jullie in voor een triootje met mij?’
Dinsdag
Ik heb de koffie niet in het gezicht van Pauline gesmeten, maar ben braaf blijven glimlachen toen Pauline beweerde dat zij Mark heus wel zover zou krijgen dat hij zijn vrouw zal verlaten. Ik geloof er werkelijk niets van. Maar ik doe niks. Ik wil Marks minnares niet meer zijn. Ik heb geen zin meer in het gewacht, het stiekeme gedoe en altijd maar rekening moeten houden met zijn gezin. Pauline mag hem hebben.
Donderdag
„Kom je even binnen”, vraagt Linda ijzig, als ik Ella bij haar kom brengen voor het weekend. Gedwee doe ik wat ze zegt. Linda zorgt om het weekend goed voor Ella, maar verder is er totaal geen klik tussen ons en heb ik helemaal geen behoefte aan gezellige onderonsjes. „Tot mijn verbazing zag ik weer foto’s en filmpjes van Ella voorbij komen. Blijkbaar heb jij mij geblokkeerd op social media, maar anderen wezen me er op. We hadden daar toch duidelijke afspraken over gemaakt?”
Ik zucht en probeer haar uit te leggen dat ik tegenwoordig ’momfluencer’ ben, waardoor ik gratis kleertjes, speelgoed en uitjes voor Ella krijg. Dat Ella daar alleen maar voordeel van heeft en dat ik daardoor al mijn tijd aan haar kan besteden zonder dat ik voor werk van huis weg moet. Maar het is duidelijk dat Linda het helemaal niets vindt. Ze zegt dat Ella nog te klein is om hier zelf iets van te vinden en dat ze haar wil beschermen.
„Ik heb al eens melding gedaan bij Veilig Thuis”, antwoordt ze. „Het zou jammer zijn als ik én hen én de Arbeidsinspectie moet inschakelen om te kijken of Ella nog wel bij jou kan blijven wonen.” De tranen schieten in mijn ogen. Dit is zo gemeen, zo ontzettend gemeen. Ik weet dat Linda Ella als haar kind ziet en alles in het werk wil stellen om haar van me af te pakken. Dat zij haar overleden man in Ella terugziet. Maar ík heb Ella gebaard en ze is van mij.
Ook al probeer ik mijn zwager te ontlopen, voel ik me toch genoodzaakt om op de terugweg mijn zus – die advocaat is - te bellen voor advies. Ik baal hier ongelooflijk van. Linda mag Ella al heel vaak zien, waarom probeert ze mijn leven steeds kapot te maken? Mijn zus zegt dat ik zaterdag maar even moet langskomen met Foppe voor de lunch, zodat ze hem nog wat beter kan leren kennen.
Zaterdag
Ondanks het feit dat ik geen make-up op heb, een oude slobbertrui en joggingbroek draag, kan zwager Maarten zijn ogen niet van me afhouden tijdens de lunch. Ik voel me vervelend, zeker als zowel Frederique als Maarten tegen me zeggen dat ik moet stoppen met dat stomme influencer gedoe. „Je krijgt gratis spullen, maar daar heb je niks aan”, zegt mijn zus streng. „Zoek toch gewoon een normale baan. Dan kun je van je eigen geld kleertjes en speelgoed kopen.”
„En zoek ook maar een ander vriendje”, zegt Maarten als hij achter me aanloopt terwijl ik de vuile borden naar de keuken breng. „Die Foppe is veel te saai voor jou. Of zouden jullie in zijn voor een triootje met mij?” Onwillekeurig moet ik lachen en zeg tegen hem dat ie dat maar snel uit zijn hoofd moet zetten. Maar als ik ’s avonds met Foppe in bed lig, kan ik tijdens het vrijen het beeld van mezelf tussen twee mannen in maar niet uit mijn hoofd zetten.
De seks met Foppe is prima, maar daar is ook alles mee gezegd. Hij kust, likt en streelt me, maar het is allemaal nogal vanille, en dat is toch niet helemaal waar ik op kick. Misschien komt het omdat ik in het dagelijks leven zelf nogal dominant ben, maar ik vind het spannend als een man me in de slaapkamer alle hoeken van de kamer laat zien. Ik besluit het gesprek aan te gaan met Foppe. „Ik moet je wat vertellen”, zeg ik. „Misschien vind je het gek, maar ik houd van een beetje kinky in bed. Handboeien, buitenseks, dat soort dingen.”
Foppe schrikt zichtbaar. Hij zegt een beetje timide dat hij juist door zijn enorme penis altijd heel voorzichtig is met vrouwen. En dat hij juist respectvol met me om wil gaan. „Ik vind je ontzettend lief en dat laat ik graag merken.” Ik zucht. Wat is er toch mis met me? Heb ik eindelijk een leuk vriendje dat me op een voetstuk zet, is het weer niet goed. Ik lig tijdens de seks gewoon aan andere mannen te denken! Ik knuffel Foppe stevig. Het moet nu maar eens echt voorbij zijn met al die foute kerels in mijn leven.
Maandag
Tot mijn verrassing krijg ik een appje van Pauline. Ze zegt dat ze volgende week vrijdag 30 jaar wordt en vraagt of ik zin heb om op haar feestje te komen. Daar heb ik best zin in, zolang mijn vorige baas Chris er maar niet zal zijn. ’Nee hoor, maak je maar geen zorgen,’ appt Pauline terug. ’Die is dan carnaval aan het vieren. Je mag je vriendje trouwens meebrengen natuurlijk.’
Hm, zal ik dat doen? Foppe meenemen naar een feestje waar allemaal pr-medewerkers komen? Ik vraag me af of hij dat leuk vindt. En of ík dat leuk vind. En dan besluit ik dat ik het doe. Het wordt tijd om Foppe officieel in mijn leven te introduceren.
© The Stringpoint Group
bron: de Telegraaf
Door een account aan te maken in deze winkel kunt u het betalingsproces sneller doorlopen, meerdere adressen opslaan, bestellingen bekijken en volgen en meer.
RegistrerenU heeft geen artikelen in uw winkelwagen